CAPRI (6-9 november 2017)
Capri is het eiland met de naam. De naam van schoonheid en luxe. Dure winkels en overgeprijsde restaurants. De toeristen weten Capri te vinden. Maar Capri is meer dan dat, en dat heb ik ontdekt. Lopen of hoe noem je dat; wandelen, maar dan sportiever. Hiken is het goede Engelse woord. In het Nederlands: Sportief wandelen?
Maandagavond (6 november 2017) ben ik aangekomen op Capri, na een vlucht van Amsterdam naar Napels, een busrit van het vliegveld naar het centrum van Napels en de snelle veerboot naar Capri. In Napels was het nog half bewolkt, maar de lucht wordt steeds donkerder en onderweg begint het flink te regenen. De bewolking zorgt ervoor dat we, aangezien het rond vijfen donker wordt, in het pikkedonker en in de stromende regen aan wal stappen. Capri is een bergachtig eiland met stijle straten. De regen komt je dan ook letterlijk tegemoet stromen. Wat een water! Rennend door diepe plassen wist ik de bus te vinden die me naar Anacapri kon brengen. Een staplaats in deze kleine bus, maar het is er droog en dat telt. De chauffeur zet alle zeilen bij om de bus tegen de heling en het tegemoetkomende stromende water op te laten rijden. Zigzaggend blijkt het meeste effect te hebben.
Geheel volgens instructie van de B&B eigenaar stap ik uit op Piazza Vittoria en loop ik de overige 400 meter. Het regent nog wel maar niet zo hard meer. In de B&B La Melodia wordt ik hartelijk ontvangen door Marco, de zoon van de Sonia, de eigenaresse. Ik heb een prima kamer met een klein keukentje, eigen badkamer en een zoldertje waar een ruim bed staat. Op het aanrecht staan wat zoutjes, soepstengels en crackers. In de koelkast fruit, roomkaas en vruchtenyoghurt. Erg goed verzorgt. Met een combinatie van alles wist ik er nog een aardige maaltijd van te maken, dus ik hoefde die avond de deur niet meer uit.
De volgende ochtend kon ik om 07.30 uur ontbijten. Sonia ging speciaal nog verse broodjes halen en vervolgens maakt ze ter plekke een heerlijke fruitsalade voor me en snijdt ze een kaasplankje. Al met al een behoorlijk en divers ontbijt! Deze dag hebben ze de hele dag regen afgegeven. Ondanks dit kleed ik me ervoor en pak ik rond 08.30 de bus naar Punta dell Arcera voor de Sentiero di Fortini aan de westkust, een hike langs oude forten naar de lighthouse bij Punta Carena. De regen valt mee, het pad is wat glad soms, maar binnen anderhalf uur kom ik bij de lighthouse aan. Het mooie aan Capri is dat de bussen regelmatig rijden. Ik hoef dan ook maar een kwartiertje te wachten alvorens ik de bus terug naar Anacapri kan pakken.
Anacapri is een mooie en rustige plaats met leuke straatjes, pleintjes en kerkjes. Geen poespas, gewoon een fijne plaats. Na wat uitgerust te hebben pak ik in de middag de bus naar Capri. Hier is het wat drukker en vol met winkeltjes en eetgelegenheden. Ik wandel door de mooie smalle straatjes van Capri naar Villa Jovis, een oud romeins paleis, gebouw in het jaar 27 na Christus. Daar aangekomen blijkt deze dicht te zijn voor publiek, maar ik van een afstandje krijg ik er wel wat van mee. Vervolgens loop ik via de straatjes richting Arco Naturale, een natuurlijk gevormde rotsboog aan de oostkant van het eiland. Het wandelpad brengt me vervolgens langs grotten en de kust richting Punta Tragara, alwaar een mooi uitzicht op de in zee staande rotsen. Vervolgens via de mooie straatjes naar Piazzetta Umberto, het centrale plein van Capri, om de wandeling af te sluiten met een peperdure espresso (4 euro ipv de gebruikelijke 1 euro) op het terras van cafe Funicolar.
Vanaf Capri pak ik de bus terug naar Anacapri, doe ik boodschappen en maak ik mijn maaltijd op het kookplaatje in het appartement. Moe maar voldaan stap ik in bed.
Capri dag 2:
's Ochtends wordt ik weer verwend met een heerlijk en compleet ontbijt. Daarna doe ik de wandelschoenen aan en ga ik te voet naar Monte Solare, het hoogste punt in Capri (589 m). Het is prachtig weer. In ca 45 minuten heb ik de wandeling van Anacapri naar de top van de berg afgelegd. Wat een geweldig uitzicht rondom. Vooral de uitkijk naar het Oosten is prachtig! Hier kijk je uit over het dorp Capri, maar ook over het schiereiland van Sorrento en in de verte de Amalfi kust.
Mijn doel van vandaag is om richting Capri te lopen en dan naar beneden naar Marina Piccola. Hierbij moet ik via Il Passieteillo, een nauwe en lastige doorgang om de bergkam over te steken. Nu ben ik veel gewend, maar ik moet zeggen dat ik deze passage echt lastig vond. Vooral misschien vanwege het feit dat ik moest afdalen, waardoor je constant jezelf in balans moet houden. Ik voelde mijn knieen behoorlijk. Diverse malen moest ik ook beide handen gebruiken voor dit smalle, steile en kronkelige pad. Maar uiteindelijk ging het makkelijker en voor ik het wist was ik aan de rand van het dorp Capri en bij de afslag richting Marina Piccola. Deze badplaats is in een mooie baai gelegen, maar ziet er zo in november wat verlaten uit. Slechts 1 barretje was open, alwaar ik een cola bestel, mijn broekspijpen afrits, mijn trui uittrek en geniet van de heerlijk zon!
Na ongeveer een uur ben ik verder gelopen. Ik wilde via de spectaculaire Via Krupp terug naar Capri. Maar toen ik het pad naar Via Krupp had gevonden bleek deze met een hek te zijn afgesloten. Maar omdat ik veel goede verhalen over dit pad had gelezen, en mooie foto's had gezien, besloot ik om langs het hek te klimmen. Daarom had ik dit prachtige, met haarspeldbochten geconstrueerd pad, compleet voor mijzelf! Prachtig! En eenmaal boven was het een peuleschil om over het kleine hekje te klimmen. Aan een waarschuwingsbord kon ik afleiden dat het pad om veiligheidsredenen (vallende stenen) was afgesloten. Maar ik was ongedeerd en een prachtige ervaring rijker! En ik kon genieten van het fantastische uitzicht.
Vanuit hier was het nog een korte en eenvoudige wandeling terug naar het centrum van Capri, waar ik de bus heb teruggenomen naar Anacapri. Hier weer wat boodschappen gedaan en mijn eten gemaakt. Terugkijkend op een zeer geslaagde dag! En Morgen naar Procida!
PROCIDA (9-11 november 2017)
Ik kom tegen de avond met de veerboot aan in Marina Grande op Procida. Hoewel het dichts bij Napels en relatief bevolkt (>2500 inwoners per km2), Procida is echt schitterend. Ik verblijf in Bed & Breakfast L’Isola del Postina, in Marina Grande, met een schitterend uitzicht over de haven. En een mooie schone kamer.
Ik maak hier een goede nacht en wordt de volgende dag getrakteerd met een heerlijk en immens groot ontbijt op de kamer. Na dit stevige ontbijt besluit ik een wandeling rondom het hele eiland te maken. Een schitterende wandeling langs een weelderig kerkhof.
Ik loop verder langs de brede baai aan de westkant en dan richting het natuurpark Vivara. Een klein groen eiland in de vorm van een halve maan, deel van een crater. Het reservaat is merendeels afgesloten voor publiek, en vooral een broed- en rustplaats voor de vogels. Hierna drink in een koffie in het nabijgelegen havenplaatsje Marina di Chiaiolella, een pittoresk en rustig dorpje, alvorens ik te voet verder ga naar de oostkant van het eiland.
Hierna drink in een koffie in het nabijgelegen havenplaatsje Marina di Chiaiolella, een pittoresk en rustig dorpje, alvorens ik te voet verder ga naar de oostkant van het eiland.
Hier volg ik de ruige kustlijn aan de oostkant richting het prachtige Marina di Corricella, de parel van het eiland. Met zijn aaneengesloten en gestapelde gekleurde huizen en de vele vissersboten in de haven is dit een prachtig decor. Op deze prachtige plek drink ik een koffie, en heb ik ook uitzicht op het kasteel San Michele Arcangelo. De volgende ochtend klim ik naar boven om dit indrukwekkende kasteel te bezoeken en te genieten van het uitzicht rondom.
Op deze prachtige plek drink ik een koffie, en heb ik ook uitzicht op het kasteel San Michele Arcangelo. De volgende ochtend klim ik naar boven om dit indrukwekkende kasteel te bezoeken en te genieten van het uitzicht rondom.
ISCHIA (11-13 november 2017)
Zaterdagmiddag op Ischia aangekomen. Na het inchecken in de B&B bij Porto d' Ischia ben ik lopend naar Ischia Ponte gegaan. Hier ligt aan de andere kant van de brug het prachtig gelegen castello Aragonese, boven op een berg. Je kunt met de lift naar boven (en als je wilt ook weer naar beneden). Hier staat een groot bouwwerk, waarvan het 1e fort al in 474 voor christus was gebouwd. In de loop der tijd zijn er kerken, kloosters, huizen, tuinen gebouwd, die deels ook weer vergaan zijn. De historie druipt ervan af. En als je er rondloopt kun je je inbeelden hoe mensen daar vroeger leefden. Ook heb je hier prachtige uitzichten over de baai van Napels, Procida en Ischia. Echt de moeite waard!
Zondagochtend na het ontbijt een dag-buskaart gekocht en eerst de bus naar Maronti Beach genomen. Vanaf daar via het strant naar het vissersdorp Sant Angelo, wat deels op een klein schiereiland is gelegen. Hier een espresso genomen en vervolgens de bus gepakt naar Panza.
Vanaf hier ben ik naar de kleine baai van Sorgeto gelopen. Op dit strand zijn natuurlije warmwaterbronnen. Je kunt hier heerlijk in het ondiepe water tussen de stenen liggen. Het water is warm en soms even heet! Geweldige ervaring.
Hierna via een andere weg terug naar Panza gelopen. Bij een cafe aan het centrale plein een espresso gedronken en wat lekkere koeken gegeten. Vervolgens de bus gepakt naar het dorp Fontana. Hier begint een 3 km lange wandeling naar de top van Monte Epemeo. Hier heb je een fenominaal uitzicht over bijna het hele eiland, de baai van Napels, procida, Sorrento schiereiland , Capri en in de verte de eilanden Ventotene, Stefano, Ponza en Zannone.
Ook hier weer lekker koffie gedronken, op het terras in de zon. Vervolgens teruggelopen naar Fontana, waar ik niet lang op de bus naar Ischia Porto hoefde te wachten. In de haven nog wat gegeten en daarna terug naar de kamer. Ook weer moe, maar vreselijk voldaan. Lekker op tijd slapen, want morgen weer met de boot naar Napels en dan door naar het vliegveld. Wat een verrassende eilanden weer. En niet alleen Capri (met de naam), maar ook Ischia en vooral Procida hebben indruk op mij gemaakt. Echt aanraders!
Comments